Προκειμένου ένας γιατρός να συνταγογραφήσει αυτή ή εκείνη τη θεραπεία για την προστατίτιδα, πρέπει πρώτα να παραπέμψει τον ασθενή για διαγνωστικά, τα οποία θα αποκαλύψουν τόσο την παρουσία της νόσου όσο και το στάδιο της. Ο κύριος δείκτης είναι μια εξέταση ούρων, η οποία ανιχνεύει τα λευκά αιμοσφαίρια και τον αιτιολογικό παράγοντα της λοίμωξης στην προστατίτιδα. Με βάση τα αποτελέσματα των εξετάσεων, ο γιατρός συνταγογραφεί ορισμένα χάπια.
Μέθοδοι για την καταπολέμηση της φλεγμονής του προστάτη
Φυσικά, ανεξάρτητα από τα αίτια της προστατίτιδας, η σύνθετη θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική όταν πραγματοποιείται παρουσία ειδικευμένων ειδικών, αλλά ο πιο σημαντικός ρόλος στην αρχή της επιτυχούς θεραπείας διαδραματίζεται από μια κατάλληλη διάγνωση.
Εάν ένας ασθενής εμφανίσει συμπτώματα προστατίτιδας, του συνταγογραφούνται φάρμακα που δρουν κατά της νόσου:
- Εάν η ασθένεια προκαλείται από βακτηριακή λοίμωξη, τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται συχνότερα. Αρχικά, υπολογίζεται ο τύπος των βακτηρίων, ο οποίος γίνεται με τη χρήση βακτηριακής καλλιέργειας. Εάν ο ασθενής διαγνωστεί με σοβαρή πορεία της νόσου, το φάρμακο χορηγείται ενδοφλεβίως. Μια σειρά αντιβιοτικών διαρκεί σχεδόν πάντα έναν έως ενάμιση μήνα.
Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, η θεραπεία παρατείνεται για να αποφευχθεί η επανεμφάνιση της νόσου.
Το φάρμακο πρέπει να λαμβάνεται αυστηρά σύμφωνα με τη συνταγή του γιατρού. Εάν η αιτία της προστατίτιδας δεν είναι ξεκάθαρη, ο θεράπων ιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει άλλα αντιβακτηριακά φάρμακα ή συνδυασμό αυτών.
- Στην περιοχή όπου συνδέονται ο προστάτης και η κύστη, είναι συνήθως απαραίτητο να χαλαρώσουν οι μυϊκές ίνες και ο λαιμός της ουροδόχου κύστης. Για αυτό χρησιμοποιούνται άλφα αποκλειστές. Τέτοια φάρμακα βοηθούν στην ανακούφιση από κράμπες που εμφανίζονται κατά την ούρηση. Τέτοια φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται σύμφωνα με τη δοσολογία, αλλά είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό καθώς οι άλφα αποκλειστές έχουν μια σειρά από κοινές παρενέργειες όπως χαμηλή αρτηριακή πίεση και πονοκεφάλους.
- Οι ασθενείς συχνά καταφεύγουν σε παυσίπονα. Συχνά χρησιμοποιούν ένα παράγωγο προπιονικού οξέος και ακετυλοσαλικυλικό οξύ. Η λήψη αναλγητικών βοηθά φυσικά στην αντιμετώπιση των επώδυνων συμπτωμάτων, αλλά η κατάχρησή τους μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες. Επομένως, θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας σχετικά με τη δοσολογία πριν το πάρετε.
- Για τη μείωση του πολλαπλασιασμού του προστατικού ιστού, χρησιμοποιούνται ορμονικά φάρμακα. Βοηθούν στη μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης, η οποία οδηγεί στην ανάπτυξη ανεπιθύμητου ιστού. Με τη βοήθεια της θεραπείας με αυτά τα φάρμακα, μπορείτε να εξαλείψετε τη φλεγμονή και να ομαλοποιήσετε τα ορμονικά επίπεδα.
- Σε ασθενείς με έντονο πόνο και δυσφορία στη βουβωνική χώρα συνταγογραφούνται μυοχαλαρωτικά. Αυτά τα φάρμακα επηρεάζουν τους μύες του περινέου, ιδιαίτερα τους γραμμωτούς μύες. Όταν εμφανίζεται ένταση σε αυτή την περιοχή, ο ασθενής βιώνει πολύ δυσάρεστες αισθήσεις και κράμπες. Τα μυοχαλαρωτικά συνταγογραφούνται τόσο για τον κοιλιακό πόνο όσο και για τη χρόνια προστατίτιδα.
- Χρησιμοποιούνται επίσης φυτικά φάρμακα που περιέχουν φυσικά συστατικά. Διάφορα φυτικά εκχυλίσματα, αιθέρια έλαια και γύρη αποτελούν μέρος της βοτανοθεραπείας. Ανάλογα με την κατεύθυνση των συμπτωμάτων, συνταγογραφείται ειδική θεραπεία. Τις περισσότερες φορές, τέτοια φάρμακα είναι παυσίπονα ή ανακουφίζουν από το πρήξιμο και τη φλεγμονή.
Θεραπεία της προστατίτιδας διαφόρων μορφών
Με μια τέτοια ασθένεια, υπάρχει ανάγκη για αντιβακτηριακή θεραπεία, καθώς η προστατίτιδα είναι μια μολυσματική ασθένεια. Αυτή η θεραπεία μπορεί να επιταχύνει την ανάρρωση, να αποτρέψει τις επιπλοκές και να μειώσει τη δηλητηρίαση.
Η διαδικασία θεραπείας ξεκινά μόνο αφού υποβληθούν και επανεξεταστούν όλες οι απαιτούμενες εξετάσεις. Μετά από πέντε ημέρες, το εργαστήριο στέλνει στον γιατρό το αποτέλεσμα της εξέτασης επιχρίσματος του ασθενούς. Ο γιατρός έχει το δικαίωμα να συνταγογραφήσει αντιβιοτικά ευρέος φάσματος για την έναρξη θεραπείας κατά της λοίμωξης.
- Οξεία βακτηριακή μορφή προστατίτιδας
Τα παθογόνα της οξείας μορφής είναι gram-αρνητικά βακτήρια από τις ομάδες Escherichia coli και Pseudomonas, Proteus, Klebsiella και εντερόκοκκους. Μερικές φορές στην εκκένωση της νόσου εντοπίζονται αναερόβια βακτήρια, χλαμύδια, Staphylococcus aureus και Streptococcus faecalis.
Σε αυτή τη μορφή προστατίτιδας, η θεραπεία με αντιβιοτικά είναι υποχρεωτική. Εκτός από τις τετρακυκλίνες, αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν επίσης κινολόνες και σουλφοναμίδες. Εάν οι άνδρες που υποβάλλονται σε θεραπεία είναι ύποπτοι ότι έχουν προσβληθεί από τη νόσο μέσω σεξουαλικής επαφής, θα τους συνταγογραφηθεί επίσης θεραπεία για λοίμωξη από χλαμύδια.
Οι ασθενείς με σήψη μεταφέρονται στο νοσοκομείο για να λάβουν παρεντερικά αντιβιοτικά. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνταγογραφούνται αμινογλυκοσίδες και κεφαλοσπορίνες, παράγοντες με ευρύ φάσμα δράσης.
- Χρόνια βακτηριακή μορφή προστατίτιδας
Πολλά αντιβιοτικά δεν μπορούν να διεισδύσουν στο επιθήλιο του προστάτη κατά τη διάρκεια της φλεγμονής, γι' αυτό και η δράση τους δεν είναι πάντα τόσο αποτελεσματική όσο θα θέλαμε. Τις περισσότερες φορές, η ασθένεια εμφανίζεται λόγω της εμφάνισης gram-αρνητικών μικροοργανισμών, οι οποίοι περιλαμβάνουν Ureaplasma urealyticum, Mycoplasma hominis και Chlamydia trachomatis. Τα μακρολίδια και οι τετρακυκλίνες συνταγογραφούνται για αυτές τις λοιμώξεις και πρέπει να λαμβάνονται για δύο εβδομάδες.
- Ασυμπτωματική προστατίτιδα
Σε ασθενείς με ασυμπτωματική, συνήθως χρόνια προστατίτιδα, πραγματοποιείται εξέταση ειδικού προστατικού αντιγόνου. Η εξέταση ξεκινά μετά από θεραπεία δύο εβδομάδων αντιβιοτικών.
- Μη βακτηριακή προστατίτιδα
Πολυάριθμες μελέτες στον τομέα αυτής της νόσου έχουν δείξει ότι το σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου ηρεμεί μετά από μια σειρά αντιβιοτικών. Για το λόγο αυτό, ο γιατρός συνταγογραφεί μια σειρά αντιβιοτικών δύο εβδομάδων ακόμη και αν δεν υπάρχει λοίμωξη κατά τη διάγνωση.
Ορισμένες λοιμώξεις τείνουν να προσαρμόζονται στη φαρμακευτική αγωγή. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνταγογραφούνται άλφα-αναστολείς, οι οποίοι βοηθούν στην εξάλειψη της κύριας αιτίας της μη βακτηριακής προστατίτιδας. Αυτή η αιτία είναι η μη φυσιολογική ροή των ούρων από την ουρήθρα στον προστάτη. Ο πόνος κατά την ούρηση εξαφανίζεται καθώς χαλαρώνουν οι μύες της ουρήθρας.
Η τρίτη επιλογή για την ανακούφιση του ασθενούς από τη νόσο είναι τα αντιφλεγμονώδη χάπια που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα στον ιστό του προστάτη, που είναι η αιτία της φλεγμονής. Επιπλέον, αυτά τα φάρμακα έχουν μια πρόσθετη αναλγητική δράση, η οποία έχει θετική επίδραση στον πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης και στην περιοχή του περινέου.
Η αποτελεσματικότητα των φυτικών σκευασμάτων
Με τη χρόνια προστατίτιδα, οι γιατροί συνιστούν πρόσθετη θεραπεία με φυτικά φάρμακα. Με βάση εκχυλίσματα διαφόρων φαρμακευτικών βοτάνων, παράγονται πολλά φάρμακα και παράγονται μέχρι σήμερα. Συμπεριλαμβανομένων γνωστών εμπορικών σημάτων:
- Ένα εκχύλισμα από τους καρπούς της φοινικιάς διατίθεται σε ταμπλέτες που μειώνουν την περιεκτικότητα σε ουσίες (μεσολαβητές της φλεγμονώδους διαδικασίας) που συμβάλλουν στη χρόνια προστατίτιδα. Αυτό το φάρμακο βελτιώνει την κατάσταση του προστάτη ομαλοποιώντας τη ροή του αίματος.
- Το φάρμακο περιέχει αφρικανικό δαμάσκηνο, το οποίο μειώνει το πρήξιμο και τις φλεγμονώδεις διεργασίες στον προστάτη αδένα ενώ σταθεροποιεί τη λειτουργικότητα των κυττάρων.
- Επιπλέον, ένα φλαβονοειδές (βιταμίνη P) βοηθά στη μείωση της δραστηριότητας των αντιφλεγμονωδών ουσιών και στη χαλάρωση του μυϊκού ιστού του πυελικού εδάφους. Όταν χρησιμοποιείται, το πρήξιμο και ο πόνος μειώνονται.
- Τα κινέζικα δισκία που διεγείρουν τη λεμφική παροχέτευση και τη ροή του αίματος στον προστάτη βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας. Γενικά, τα αμινοξέα, οι φυτοστερόλες, οι γλυκοσίδες και διάφορα μέταλλα έχουν θετική επίδραση στον οργανισμό.